Jacky zou niet opnieuw moeder worden

‘De staat van de wereld waarin mijn kinderen opgroeien baart me zoveel zorgen dat ik me afvraag waar ik aan begonnen ben.’

‘Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van mijn twee kinderen’, met die zin begint Jacky* ons interview. ‘Maar’, zo vervolgt ze, ‘als ik met de kennis van nu weer zou mogen kiezen, zou ik geen kinderen krijgen.’

Niet omdat ze haar kinderen niet ‘helemaal fantastisch’ vindt, maar omdat ze sinds ze moeder is het gevoel heeft het leed van de wereld op haar schouders mee te torsen. Waar ze vroeger van een zorgeloos bestaan genoot - ‘geld als water, lekker veel vliegen’ - heeft ze inmiddels vrijwel ieder aspect van haar leven aangepast om haar kinderen de toekomst te geven die ze verdienen.

Hoe breng je je kinderen groot in een wereld die onherstelbaar stuk lijkt? Met die vraag worstelt Jacky en dat heeft weerslag op haar kwaliteit van leven. Want ondanks, of misschien wel dankzij, de liefde die ze voor haar kinderen voelt, vraagt Jacky zich vaker wel dan niet af waar ze in godsnaam aan begonnen is.

*Jacky is een gefingeerde naam